Ուրիշի անուղղակի խոսքը դարձրու՛ ուղղակի: Հեղինակի խոսքը դիր սկզբում, մեջտեղում, վերջում:
- Ծերունին վճռական տեսքով ասաց, որ հասավ նաև իր գործելու ժամանակը:
Ծերունին վճռական տեսքով ասաց,
-Հասավ նաև իմ գործելու ժամանակը:
-Հասավ,-ասաց վճռական տեսքով ծերունին,-նաև իմ գործելու ժամանակը:
-Հասավ նաև իմ գործելու ժամանակը,- վճռական տեսքով ասաց ծերունին:
- Նա զարմացավ, թե ի՛նչ է կրակը, ինքը չի վախենում կրակից:
Նա զարմացավ-Ի՞նչ է կրակը, ես չեմ վախենում կրակից:
Ի՞նչ է կրակը,-զարմացավ նա,-ես չեմ վախենում կրակից:
-Ի՞նչ է կրակը, ես չեմ վախենում կրակից-զարմացավ նա:
- Նա խնդրեց, որ նավապետը բացատրի, թե ինչն է պատահել իրենց ջրերին:
Նա խնդրեց-նավապետ, բացատրիր թե ինչ է պատահել մեր ջրերին:
Նավապետ-խնդրեց նա,-բացատրիր թե ինչ է պատահել մեր ջրերին:
-Նավապետ, բացատրիր թե ինչ է պատահել մեր ջրերին,-խնդրեց նա
- Խոհարարն ասաց, որ ինքը գործ չունի մեր փորձերի հետ, իրեն իսկական մաքուր ջուր է պետք:
Խոհարարն ասաց- ես գործ չունեմ ձեր փորձերի հետ, ինձ իսկական մաքուր ջուր է պետք:
-Ես,-ասաց խոհարարը,-գործ չունեմ ձեր փորձերի հետ, ինձ իսկական մաքուր ջուր է պետք:
– Ես գործ չունեմ ձեր փորձերի հետ, ինձ իսկական մաքուր ջուր է պետք,-ասաց խոհարարը:
- Զրուցակիցը նրան հանգստացրեց, թե շատ հեշտ է, և ասաց, որ նա էլ կարող է փորձել:
Զրուցակիցն ասաց-դա շատ հեշտ է, դու էլ կարող ես փորձել:
Դա,-ասաց զրուցակիցը,-շատ հեշտ է, դու էլ կարող ես փորձել:
-Դա շատ հեշտ է, դու էլ կարող ես փորձել,- ասաց զրուցակիցը:
Ուրիշի ուղղակի խոսքը դարձրու՛ անուղղակի:
- – Սա նրա համար է,- բացատրեց փառասերը,- որ գլուխ տամ, երբ ինձ ողջունելու լինեն:
Փառասերն բացատրեց, որ դա նրա համար է, որ երբ նրան ողջունեն, նա գլուխ տա:
- – Փոքրիկ իշխա՛ն, հապա մի ծափ տուր,- ասաց փառասերը:
Փառասերն ասաց փոքրիկ իշխանին, որ նա ծափ տա:
- – Դու իսկապե՞ս իմ խանդավառ երկրպագուն ես,- Փոքրիկ իշխանին հարցրեց նա:
Նա հարցրեց փոքրիկ իշխանին, թե իսկապես նա իր երկրպագուն է:
- – Ես հիանում եմ,- ուսերը թոթվելով ասաց Փոքրիկ իշխանը,- բայց մի՞թե դա քեզ ուրախություն է պատճառում:
Ուսերը թոթվելով փոքրիկ իշխանն ասաց, որ նա հիանում է, բայց մի՞թե դա նրա համար ուրախություն է պատճառում:
- – Իսկ ի՞նչ պետք է անել, որ գլխարկն ընկնի,- հարցրեցի ես:
Ես հարցրեցի, թե ինչ պետք է անել, որ գլխարկն ընկնի:
Երկրորդական նախադասությունները դարձրու դերբայական դարձվածներ. Ուշադրություն դարձրու կետադրությանը:
- Հաջողության էր հասնում՝ կամք և աշխատասիրություն ունենալով:
- Ամեն ջանք թափում էր, իրենից հետո ոչ ոքի նեղացրած չլինելու համար:
- Ամենուր նրա ոտքը դնելիս՝ կանաչ էր բուսնում, ինչպես հեքիաթում:
- Մարդիկ հեշտությամբ են համոզվում իրենց աչքերով տեսնելիս:
- Ի լուր ամենքի ազդարարեցիր պատասխան քայլերի դիմելու մասին:
Կետադրի՛ր:
- Երկաթուղու վարչության կառավարիչը` ճաղատ գլխով և շատ երկար բեղերով մի մարդ, այնպես էր իրեն պահում, կարծես թե ուզում էր համազգեստի բոլոր կոճակները ցուցադրել:
- Գյուղից քիչ վերև, ձորամիջում, փոքրիկ այգուց միջահասակ, ամրակազմ մի գյուղացի դուրս եկավ:
- Մասրուտցիք ասում են, թե ամռանն անգամ, այդ ջրից իրար հետևից յոթ քար չես հանի, ձեռքդ կսառչի կփայտանա:
- Հրավերը շնորհակալությամբ ընդունեցի, ձիուց իջա թողնելով որ այն արածի:
- Հակոբ ապոր խնձորենիներն աճում էին ու դրանց հետ աճում էր նաև որդին`Վարդանիկը: