Ես աչք ու դու լոյս, հոգի,
առանց լո´յս` աչքըն խաւարի.
Ես ձուկ ու դու ջուր, հոգի,
առանց ջո´ւր` ձուկըն մեռանի.
Երբ զձուկն ի ջրէն հանեն
ւ’ի այլ ջուր ձըգեն, նայ ապրի,
Երբ զիս ի քենէ զատեն,
քան զմեռնելն այլ ճար չի լինի:
Այս հայրենում հեղինակը համեմատության միջոցով ցույց է տալիս իր սիրո ուժգնությունը։
Ես աչք ու դու լոյս, հոգի,
առանց լո´յս` աչքըն խաւարի.
Հեղինակը իրեն ու իր սիրածին համեմատում է աչքի ու լույսի հետ։
Առանց լույս աչքը ոչինչ չի տեսնում՝ խավարում է, ինչպես էլ հեղինակը՝ առանց սիրած աղջկա։
Ես ձուկ ու դու ջուր, հոգի,
առանց ջո´ւր` ձուկըն մեռանի.
Այստեղ էլ նույնպես հեղինակը համեմատում է իրեն ու աղջկան ձկան ու ջրի հետ՝ ձուկը չի կարա ապրի առանց ջրի, ինչպես հեղինակը առանց սիրած աղջկա։
Երբ զձուկն ի ջրէն հանեն
ւ’ի այլ ջուր ձըգեն, նայ ապրի,
Երբ զիս ի քենէ զատեն,
քան զմեռնելն այլ ճար չի լինի:
Երբ ձուկը ջրից հանեն և մի այլ ջուր գցեն, նա կապրի, սակայն հեղինակի սերը այնքան մեծ էր, որ աղջկանից բաժանվելուց հետո մեռնելուց բացի այլ ճար չի լինի։
Արթուր Վարելջյան 